¿Que debe ser un docente?

Artículo del País, 30 de mayo 2012

Interesantes apuntes del Foro Latinoamericano de Educación.


Me gustaría comentar estos puntos:


Primero. Según mi opinión No tendría que ser un problema el hecho de que profesores pobres no estén capacitados. En mi casa siempre se ha dicho: "Puedes ser pobre, pero no por eso tienes que ser sucio". Pues ser pobre y ser una persona limpia; lo mismo, puedes ser pobre y haber aprovechado la educación que hayas recibido. Entendería que dijera que los docentes jóvenes no tienen experiencia, aunque trabajando la adquieres.

Segundo. Creo que si no se ha encontrado un bien examen para evaluar a los docentes es porque no ha interesado. Actualmente es patético como una persona puede ser docente. Según mi opinión, a parte de examen de conocimientos, tendrían que estar trabajando cobrando menos. Controles de calidad cada semestre y si funciona, ir aumentando el sueldo. Creo que desmotiva mucho a los docentes que se lo toman en serio, ver a compañeros que cobran lo mismo a final de mes y que no hacen nada o lo poco que hacen a disgusto y quejándose. Suerte que tenemos algunos que lo son por vocación y a estos no les afecta ver a ciertos fenómenos paseando por la escuela. Su vocación puede más, su ilusión lo puede todo.

Tercero. Yo no haría cobrar más por obtener mejores resultados. No tenemos el mismo personal en todas las escuelas. Si hacemos esto estamos responsabilizando del todo al profesor y no es el único que tiene que ver con la educación del niño. Sé que parecerá tópico, pero ¿Y la familia? ¿Es que no tienen nada que ver? Se tendría que cobrar más cuando se hace más de lo estrictamente necesario. Implicación, intentar llevar a cabo novedades, actividades competenciales que tanto cuesta aplicar, motivación, ilusión, aportaciones positivas y útiles...

Bien, hay mucho que decir. Como dice en el artículo, se podría estar hablando de educación durante tres tardes y aun no habríamos terminado.

Creo que si no se mejora es porque hay alguien a quien le interesa que siga así y ya no quiero hablar de los recortes en Educación porque creo que seria una segunda parte del post.

Comentaris

  1. M'ha agradat molt el que has comentat i hi estic completament d'acord amb el que dius!!!! (Jo em vaig acabar demanant l'excedència perquè ja n'estava tipa de moltes coses i perquè, gairebé, no tenia temps per estar amb els meus fills!
    Les teves reflexions diuen molt de tu i de la teva vocació! Cal ser competents i estimar la mainada, tot implicant les famílies perquè les escoles puguin dur a terme una veritable educació inclusiva i en valors! Petons sincers! ;)

    ResponElimina
  2. Hola Lídia. Gràcies pel teu comentari. Encara no m'he llençat a escriure el que penso al bloc. Aquesta vegada era diferent. Quan vaig llegir l'article tenia tan clar el que volia dir. És una llàstima que aparquessis la docència per estar tipa de certes coses, tot i que està molt bé dedicar temps als fills. A molts els falta una mare que els escolti, uns pares que juguin amb ells i els ensenyin de la vida.
    Estem en contacte.

    Una abraçada,

    Violeta

    ResponElimina

Publica un comentari a l'entrada